Ριβιού

Ει, φίλοι...

καλώς σας βρήκα και πάλι. Τις απολογίες μου δεχτείτε, αλλά μας κάηκε ο ρούτερ και ήμασταν μια εβδομάδα δίχως ιντερνετ (πως την παλέψαμε άραγε;)...

Πολλά και διάφορα έγιναν την εβδομάδα που μας πέρασε. Το πιό σημαντικό ήταν που επιτέλους είδα τον Θ. Παπακωνσταντίνου ζωντανά, το προηγούμενο Σάββατο... Ηταν μία 3ωρη παράσταση μουσικής και όχι μόνο πανδεσίας. Είμασταν και μεγάλη παρέα, Μαικ, Μαριος, Μέλλω, Στέλιος, Ηρώ, Μαριάνα, Κούλης, Φόντας και το μωρό του, και η αφεντιά μου. Στο κοσμικό κέντρο "Νησί" στην Καβάλα έγινε η δουλειά, και η Ξανθιώτες κάναμε κατάληψη στο πατάρι (αφού μπήκαμε κι όλας, πάλι καλά). Περιττό να πω ότι ξεσηκώσαμε τον τόπο και μάλλον πρίξαμε τα @@ όσων μας είχαν πάνω από το κεφάλι τους, αλλά πάλι να πας Θανάση και να είσαι σαν να βρίσκεσαι σε εκκλησία, λέει; Δεν λέει...Οπότε καλά τους κάναμε...
Τρείς ώρες όπως προείπα έπαιζε ο παλίκαρος, με όλη την μπάντα να δίνει ρεσιτάλ, και να δίνει ο καθένας τον καλύτερο εαυτό του. Σκηνικά της βραδιάς κατ' εμέ:

1. Η Μάρθα να δείχνει την βέρα της στην προτροπή "Μάρθα ζούμε για να σε παντρευτούμε"
2. Το σόλο του ντράμερ, ο οποίος σεληνιάστηκε
3. Η απάντηση του Θανάση στην προτροπή " Ζούμε για να σε ακούμε" ...." Ζείτε, για να ολοκληρώσετε την ύπαρξή σας, με το να δίνεται χαρά στους άλλους"....είπατε τίποτα


Κατά τα άλλα, άρχισε και η διπλωματική η οποία με έχει καταγχώσει, και δεν θα έχουμε καλό τέλος, να το σημειώσετε αυτό. Διπλωματική στο νοσοκομείο, με μολυσματικά απόβλητα. Περισσότερα, όταν κάνουμε κάτι σπουδαίο

Α, άρχισα και πρωινές εκπομπές με τον μάικ, στο ραδιόφωνο. Μέσω ινετ μας βρίσκεται στο live.duth.gr και κάνετε κλικ στο Underground Radio...Κάθε κύριακή 12-2....αλλά ακούστε και το υπόλοιπο πρόγραμμα, ο καθένας μας έχει κάτι καλό να πει....

Αυριο, ελπίζω να ξαναποστάρω, γιατί έχει πολύ πράμα να βγεί από την ψυχούλα μου.....σι γιαααααααααααααα